تاریخچه مانتو

مانتو 20 در این مقاله کوتاه سعی می کند تا شما را بیش از پیش با دنیای مد و فشن در حوزه مدل های جدید مانتو و تاریخچه مانتو آشنا کند. قبل از هرچیز همانطور که میدانید باید گفت که مانتو به آن شکل وسیع که این کلمه در ایران مورد استفاده قرار می گیرد یک نوع پوشاک است.

کلمه مانتو که ریشه ای فرانسوی دارد (به فرانسوی: manteau) یا روپوش، پوشاکی است که معمولاً روی پوشاک دیگر، تن می‌کنند. البته معنی گسترده تر مانته ( تلفظ مانتو در فرانسوی) به معنی رویه ای است که موارد زیرین  خود را در بر می گیرد . از این کلمه در زمین شناسی نیز استفاده میشود و یکی از لایه های کره زمین نیز به همین شکل نامگذاری شده و مانته نام دارد.

برای اینکه مانتو را بهتر درک کنیم باید موارد مهمی مانند تعریف مانتو، تاریخچه مانتو در ایران و جهان، ویژگی های مانتو، موارد استفاده یا کارکردهای مانتو و مانند اینها را مورد بحث قرار دهیم. در ادامه مقاله مانتو چیست نیز مانتو 20سعی می کند به این موارد بپردازد و تصویری کامل از مانتو ارائه دهد.

تعریف مانتو

اینکه نخستین مورد استفاده از مانتو توسط زنان یا مردان بوده، مشخص نیست. حتی زادگاه دقیق آن نیز مورد مناقشه است اما نخستین استفاده توسط زنان، شامل پوشاکی بسیار بسته و گشاد بوده‌است. البته وقتی به مانتو به این شکل نگاه کنیم می بینیم که به علت سادگی در دوخت و پوشیدن آن به راحتی می توان آن را به قرن ها قبل از میلاد مسیح نیز نسبت داد. چرا که پوشیدن البسه بلند و گشاد یکی از راحت ترین و سریع ترین پوشش ها بوده که می توانسته انسان در برابر عوامل محیطی مانند سرما و گرما و… حفظ کند.

مانتوها در اوایل به‌طور معمول، توسط کارگران (احتمالاً زن) که در مشاغل پایین دست و مراقبتی که امکان کثیف شدن لباس در آن بالا بود، پوشیده می‌شدند. اما به شکل محدود توسط گروهی از اشراف اروپایی که مد متفاوتی داشتند هم پوشیده می‌شد. این پوشاک، امروزه در ایران، کارکردهای اداری، فرهنگی، مذهبی و سیاسی دارد و پس از انقلاب ایران، گونه‌ای مانتوی مناسب با فرهنگ انقلابی توسط رابط‌های سیاسی فرانسوی به ایرانیان پیشنهاد شد که با تغییراتی جزئی مورد پذیرش این کشور قرار گرفت.

تاریخچه مانتو در جهان

همانطور که گفتیم وقتی به مانتو به شکل پوشش نگاه کنیم می بینیم که به علت سادگی در دوخت و پوشیدن آن به راحتی می توان آن را به قرن ها قبل از میلاد مسیح نسبت داد. چرا که پوشیدن البسه بلند و گشاد یکی از راحت ترین و سریع ترین پوشش ها بوده که می توانسته انسان در برابر عوامل محیطی مانند سرما و گرما و… حفظ کند.

اما با توجه با آنچه در منابع غیر رسمی و نیمه رسمی از تاریخچه پیدایش و استفاده از مانتو دیده میشود حضور و ظهور مدل مانتو ها با مدی که میشناسیم مربوط به حدود قرن 17 و 18 میلادی هستند. نیز همانطور که گفتیم  اینکه نخستین استفاده از مانتو توسط زنان یا مردان بوده، مشخص نیست اما نخستین استفاده توسط زنان، شامل پوشاکی بسیار بسته و گشاد بوده‌است.

این روش پوشش به آنها اجازه میداده است تا بدون اینکه محدودیتی در کار برای آنها بوجود بیاید فعالیت خود را ادامه دهند. همچنین در منابعی اشاره شده‌است که مانتوها در بعضی از جلسات دادگاه‌ها پوشیده می‌شدند. با این حال بیشتر منابع، تفکیکی را میان مانتوهای اشراف که بسیار نایاب بودند با مانتوهای معمول قائل شدند.

مانتوها در اوایل، به‌طور معمول، توسط کارگران (احتمالاً زن) که در مشاغل پایین دست و مراقبتی که امکان کثیف شدن لباس در آن بالا بود، پوشیده می‌شدند. اما به شکل محدود توسط گروهی از اشراف اروپایی که مد متفاوتی داشتند، پوشیده می‌شد و آثار هنری نیز این موارد را به تصویر کشیده‌اند. گفته میشود که در موزه متروپولیتن که در منهتن نیویورک واقع شده است قدیمی ترین مانتویی که در جهان وجود دارد و متعلق به سال 1700 میلادی است، نگهداری می شود.

در برخی منابع تاریخی عنوان میشود که به شکل محدود، مانتو به نژادپرستی غربی نیز اشاره داشته‌است و منابع اروپایی اشاراتی به پوشاندن مانتو بر تن خدمتکاران خارجی پاییندست داشته‌اند. شاید منظور آنها حتی از این مهمانداران برده ها نیز بوده باشد.

گاه این تعیین پوشاک که توسط بالادستان غربی انجام می‌شد، حالتی نژادپرستانه و برای یادآوری جایگاه پایین کارگران خارجی داشت. البته همانطور که اشاره شد بعد ها طبقه اشرافی از این پوشش پر زرق و برق استفاده کردند تا جایی که تولید و دوخت مانتو کار هر کسی نبود. مدل مانتو های آن زمان از جنس پارچه های گرانقیمت ابریشم تهیه میشد و تنها خیاطان حرفه ای می توانستند از عهده این کار برآیند.

این مانتوهای طبقه اشراف به صورت پیراهن هایی بلندی بودند که گاها بر روی زمین کشیده می شد. قسمت پایین مانتو  به شکل دامن دوخته می شد که دارای چین و پف زیادی بود، همین امر وزن این مدل مانتو  را سنگین می کرد تا جایی که راه رفتن با آن مشکل بود. تغییرات صنعت مد و پوشاک باعث شد تا جایگزین های زیباتری برای مانتو به بازار معرفی شوند تا جایی که پوشاکی به نام مانتو از لیست لباس زنان اروپایی حذف و فراموش شد. البته بعدها کت و شلوار و کت و دامن به عنوان جایگزین مناسبی به زنان اروپایی معرفی شد.

با وجود پایان دوران مانتو در زادگاهش، این پوشاک بعداً توسط سیاستمداران فرانسوی به چند کشور دیگر پیشنهاد شد. پس از انقلاب ایران، نوعی مناسب با فرهنگ انقلابی توسط رابط‌های سیاسی فرانسوی به ایرانیان پیشنهاد شد که با تغییراتی جزئی مورد پذیرش این کشور قرار گرفت. در ادامه با مانتو 20 در مورد تاریخچه مانتو در ایران همراه باشید.

تاریخچه مانتو در ایران

همانطور که میدانیم با پایان کار مانتو در اروپا و دوره تجدد در ایران این پوشش در ایران مورد استفاده نبوده است. پیش از انقلاب اسلامی در ایران پوشش اصلی بانوان در کنار پوشش سنتی چادر، شامل پوشش بلوز و شلوار، کت و شلوار و چادر های رنگی برای حجاب استفاده می شد.

همانطور که گفتیم پس انقلاب اسلامی و طی دوران اندکی مسئله حجاب کامل اجباری شد و  نوعی مناسب با فرهنگ انقلابی توسط رابط‌های سیاسی فرانسوی به ایرانیان پیشنهاد شد که با تغییراتی جزئی مورد پذیرش این کشور قرار گرفت. مدل مانتو در دهه ۶۰  شامل مانتوهایی بود که در این دوران تولید می شدند و بسیار گشاد و حتی فراتر از اورسایز بودند.

برای دوخت این مانتوها با اپل های بزرگ، بیشتر از پارچه های تیره رنگ و به سبک لباس های متحدالشکل کشورهای سوسیالیستی استفاده میشد. روشن ترین رنگ در مانتوهای این دوره، رنگ کرمی یا خاکی و از این طیف رنگها بود. البته کمی بعد رنگ های شادتر همین مدل مانتو ها نیز پدیدار شد و رفته رفته جان گرفت.مانتو های مدل دهه 60 با وجود گشادی بیش از حد و استفاده از پارچه زیاد و چین دار در واقع جایگزینی برای چادر بودند و سعی در پوشاندن اندام  زنان در آن دوره را داشتند.

این روش دوخت و ارائه پوشاک تقلیدی از سبک اروپایی پوشش و استفاده از چین و پف ها در لباس بودند. رفته رفته این مدل مانتو تغییراتی را در خود دید به گونه ای که به سایز و اندام بانوان نزدیک تر شد. مانتو های مدل خفاشی و طرح کرپ از مدل های بعدی محسوب میشوند که آرام آرام و دهه 70 وارد بازار شدند و مورد استفاده قرار گرفتند.

مانتو های خفاشی در دهه 70 وارد بازار مانتو ایران شدند . این مدل مانتو ها در قسمت آستین خود دارای میزان بیشتری پارچه بودند. در آن زمان برخی از چهره ها با پوشیدن این مانتو ها نوعی پیشروی در مدل مانتو را به نمایش گذاشتند و در همان زمان پوشیدن این مدل مانتو نشانه ای از به روز بودن بانوان بود. البته این سبک از مدل مانتو در آن زمان هم مورد انتقاد فراوانی قرار گرفته بود و بسیاری از صاحب نظران دولتی و مذهبی آن را غیر اسلامی می دانستند.

در سالهای انتهایی دهه 70 نیز  مدل های مانتویی کوتاه تر بسیار مد شدند. این مانتو ها شبیه به شومیز های مردانه بودند و بسیار کوتاه تر از قبل بودند به طوری که پوشیدن این مدل مانتو های جدید نشانه ای از تجدد خواهی بود. پس از این دوره هم همین مدل مانتو ها تبدیل به مانتو های جدید گشادی شدند که فضای بازار و فشن را تغییر دادند.

از چه سالی مانتو وارد ایران شد

تغییرات دهه 70 منجر به ایجاد مد جدیدی در دنیای مدل مانتو ها در ایران شد. در دهه 80 که دور هم نیست ، مانتو تبدیل به پوشش هایی بسیار تنگ شدند. بانوان به یکباره به دنبال هرچه تنگ تر شدن مدل مانتو خود بودند که همراه با حذف اپل سایز و شرایط اندام آنها را کاملا نشان میداد. این مدل مانتو ها گاهی تا آن اندازه تنگ بودند که حتی بستن دکمه آنها به سختی امکان داشت.

در همین دوره استفاده از شال به جای روسری رواج یافت و زنان همواره به دنبال ست کردن مدل مانتو خود با مدل شال بودند. در نظر داشته باشید که استفاده از انواع مدل مقنعه با توجه به متناسب بودن آن با فضاهای اداری و عمومی همواره رونق داشته است.در اواخر دهه 80 مدل جدید مانتو های نخی و خنک با طرح های متنوع وارد بازار شدند.

در این دهه طراحان دست به نوآوری های جدیدی زدند و مانتو هایی بلند که فقط دو، سه دکمه در بالا تنه داشتند، را طراحی کردند. با ورود این مانتو ها، شلوار نیز جایش را به دامن داد و زیبایی این مدل را دو چندان کرد. همچنان شال هم بیشتر و بیشتر مورد استفاده داشت. در این دوره مانتو های کوتاه کم کم از مد افتادند و مانتوهای بلند همراه با چاک های بلند وارد بازار شدند.

در همین دوره بود که طراحان بیشتری وارد بازار و مدل مانتو های جدید شدند. این طراحان جدید بازار مد و فشن را دست خوش تغییرات فراوان کردند. همین طراحان نوآور بودند که مدل مانتو های جدید و لوکسی را وارد بازار کردند و بازار مانتو به سمت دهه 90 پا گذاشت.تغیرات در اوایل دهه 90 نیز بسیار شدید قلمداد میشود. در این زمان مانتوهای بلند سالهای دهه 80 به آرامی با از دست دادن دکمه در قسمت جلوی خود دیگر بسته نمی شوند.

در واقع این مدل جدید مانتو بانوان  بدن آنها را می پوشاند ولی اجازه دیده شدن لباس های زیرین را می دهد. با توجه به حرکت جهانی مانتو ها به صورت اورسایز بودن، روند جدید مانتو در ایران نیز این تغییر را در نظر گرفت و از مانتو های تنگ به سمت مانتو های بزرگ و گشاد و باز حرکت کرد. در کنار این تغییرات، استفاده طراحان مدل مانتو جدید از  اصول و عناصر فرهنگی و هنری سنتی ایرانی نیز استفاده کردند که این امر منجر به ایجاد انواع مدل های مانتو بسیار زیبایی شد.

با نزدیک شدن به دوره های اخیر و از سال های ۹۰ به بعد، مانتوها شکل راحت تری به خود گرفت. مانتوهای بلند بدون دکمه یا به اصطلاح “جلوباز” جای مانتوهای جذب و کشی را گرفت و خانم ها ترجیح می دهند از مدل های آزادتری مخصوصا در فصول گرم استفاده کنند.

اکنون و پس از طی شدن دهه 90 و ورود به دهه جدید، در آستانه قرن جدید  هنوز هم نمی توان از بین انواع مدل های مانتو جدید گفت که رنگ و طرح خاصی مورد توجه زنان است و تقریبا دامنه وسیعی از همه نوع عنصر و طرح در مانتو ها به کار گرفته میشود ولی منطق و هنر اصلی بکار گرفته شده در مدل جدید مانتو ها اورسایز بودن، گشاد بودن، جلو باز بودن و استفاده از رنگ های شاد است.

سخن آخر

ما در این مقاله سعی کردیم شرح مختصری از تاریخچه مانتو را در جهان و در کشور خودمان ایران به شما همراهان عزیز مانتو 20ارائه دهیم.اگر شما بانوان عزیز خواهان داشتن مانتو هایی زیبا و جدید و مهم تر از همه تولید کشور خودتان ،ایران هستید مانتو 20 را به شما پیشنهاد می کنیم.برای این کار فقط کافی است بر روی لینک زیر کلیک کنید.

فروشگاه مانتو 20